«Αύγουστος 1922: Υπηρετούσα στο τηλεφωνικό κέντρο του Α' Σώματος Στρατού στο Αφιόν Καρά Χισάρ… Αρκετές μέρες πριν αρχίσει η τουρκική επίθεσις. Τα αεροπλάνα μας έκαναν συχνά αναγνωρίσεις. Αλλά και οι Τούρκοι δεν πήγαιναν πίσω… Οι δυο αντίπαλοι ακινητοποιημένοι από καιρό, προσπαθούσαν να καταλάβουν ο ένας τις προθέσεις του άλλου. Η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη αδημονία από την εκνευριστική αναμονή του αγνώστου.
Τολμηρός Τούρκος διοικητής της μοίρας αεροπλάνων, που είχαν απέναντί μας, επιβαίνει σ΄ ένα ο ίδιος κι έρχεται επάνω από τις γραμμές μας να δει τι συμβαίνει. Ο λοχίας Σταυρόπουλος, ένα παλικάρι από τα σπάνια, ανεβαίνει στο αεροπλάνο και πηγαίνει να τον συναντήσει. Ρίχνεται στον Τούρκο. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα το τουρκικό αεροπλάνο μαζί με τον ταγματάρχη γκρεμίζεται στα χαρακώματα της 12ης Μεραρχίας. Ο Τούρκος μένει νεκρός μέσα στα συντρίμμια του αεροπλάνου του. Μεταφέρεται στο Αφιόν Καρά Χισάρ. Του γίνεται κηδεία επιβλητική με συμμετοχή του στρατού μας, ενώ ψηλά πετά ο Σταυρόπουλος με το αεροπλάνο του - τιμής ένεκεν προς τον νεκρόν αντίπαλον…».
Η σελίδα της Πολεμικής μας Αεροπορίας επιβεβαιώνει την κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους: «Χαρακτηριστικό περιστατικό αποτελεί η κατάρριψη, της 12ης Ιουλίου 1922, εχθρικού Breguet, που κατόπτευε τις ελληνικές θέσεις από τον Λοχία Χριστόφορο Σταυρόπουλο με το Νο 4466 Spad VII/XIII. Ο Σταυρόπουλος επιτέθηκε και γάζωσε το Breguet από απόσταση 50 μέτρων, που ανεφλέγη και συνετρίβη, σκοτώνοντας τον Υπολοχαγό πιλότο του και τον Ταγματάρχη παρατηρητή, που ήταν Διοικητής του αεροδρομίου Τσάι.
Στη μικρασιατική εκστρατεία έγινε εντατική χρήση του αεροπορικού όπλου. Τα πληρώματα της Αεροπορίας, αποτέλεσαν τα μάτια του Γενικού Στρατηγείου, εξασφαλίζοντας την εικόνα του πεδίου της μάχης. Παράλληλα κατάφεραν την καταστροφή σημαντικών στόχων ενώ κατά την υποχώρηση της Στρατιάς διέσωσαν με τις αναφορές τους, χιλιάδες στρατιώτες από βέβαιο θάνατο» (www.haf.gr/history/haf-history/1919-1922).
Χρόνια πολλά στην Πολεμική μας Αεροπορία.
Ο Χρήστος Σπανομανώλης, συγγραφέας του βιβλίου "Αιχμάλωτοι των Τούρκων" (πρωτοδημοσιεύθηκε το 1932 στην εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ" και σε βιβλίο Α' έκδοση το 1956 - Α' βραβείο Εστίας Νέας Σμύρνης), γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900. Σε ηλικία 17 ετών επιστρατεύεται μαζί με τα δυο του αδέλφια Κωνσταντίνο και Δημήτρη - όπως και χιλιάδες άλλοι Χριστιανοί - στον τουρκικό στρατό ως Οθωμανοί υπήκοοι… Μετά από πολλές περιπέτειες στις 2 Μαΐου 1919 απελευθερώθηκαν και κατετάγησαν ως εθελοντές στον ελληνικό στρατό. Ο Χρήστος Σπανομανώλης έλαβε μέρος μαζί με τα δυο του αδέλφια στις κρίσιμες μάχες της Μικράς Ασίας. Με την κατάρρευση του μετώπου, τα τρία αδέλφια αιχμαλωτίστηκαν από τον τουρκικό στρατό μαζί με τον Στρατηγό Τρικούπη. Μετά από ένα χρόνο αιχμαλωσίας ο μεν Χρήστος κατάφερε να διαφύγει στην Ελλάδα ενώ τα δυο αδέλφια του κατακρεουργήθηκαν από τους τούρκους (cyclades24.gr).
Σημείωση: Στη Σύρο όπου ζούσα είχα τη χαρά να γνωρίσω τη νύφη του συγγραφέα Χρ. Σπανομανώλη, ο δε γιος του Δημήτρης μού έκανε την τιμή να μου εμπιστευθεί το ημερολόγιό του, το οποίο αφορούσε τις μνήμες του από τη γερμανική κατοχή στη Σύρο (www.syrostoday.gr).
Ουρανία Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α)
[post_ads]
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου