Η πολιτική συγκέντρωση, με ομιλητή τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τη μαζική συμμετοχή νέων ανθρώπων έδειξε το αυξημένο ενδιαφέρον τους για τις θέσεις και τις δράσεις του ΚΚΕ, έστειλε ηχηρό μήνυμα συμπόρευσης του λαού της πόλης με το Κόμμα.
Είχε προηγηθεί χαιρετισμός του Γιώργου Τριανταφυλλίδη, μέλους του Γραφείου Περιοχής της Οργάνωσης Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και Γραμματέα της Τομεακής Οργάνωσης Έβρου της ΚΝΕ, ο οποίος σημείωσε την αναγκαία ώθηση που πρέπει να σημάνει για τους αγώνες της νεολαίας της πόλης, η μεγάλη επιτυχία του Φεστιβάλ.
Τα ιδιαίτερα ταλαντούχα νεανικά συγκροτήματα της πόλης «Άκρον Άωτον» και «Gatzolians» έδωσαν μία αξέχαστη συναυλία, με έντεχνα και παραδοσιακά τραγούδια. Εκατοντάδες συμμαθητές και συνάδελφοι των μελών των συγκροτημάτων έστησαν ένα ατέλειωτο νεανικό παραδοσιακό γλέντι με πολύ χορό και χαμόγελο. Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με το λαϊκό - ρεμπέτικο γλέντι των Γιάννη Καδόγλου, Κώστα Αθανασιάδη, Θόδωρο Τοπαλίδη και Ανδρέα Χριστάκη.
Οι επισκέπτες του Φεστιβάλ είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στις εκθέσεις και τα στέκια του, να έρθουν σε επαφή με τις θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τα δικαιώματα των μαθητών, των φοιτητών, των νέων στρατευμένων, για την πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, για την πύρινη λαίλαπα που κατάκαψε το Δάσος Δαδιάς. Αρκετοί προμηθεύτηκαν τη νέα έκδοση της ΚΝΕ «Αλήθειες και Ψέματα για τον Καπιταλισμό: Για τον Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο» και άλλα βιβλία από τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής».
Ξεχωριστές στιγμές με παιχνίδια και γρίφους έζησαν οι μικροί φίλοι του περιοδικού «Κόκκινο Αερόστατο». Στο Φεστιβάλ, μαζικό «παρών» έδωσαν τα ανήλικα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, που φιλοξενούνται σε δομή φιλοξενίας της πόλης, όπως και οι εργαζόμενοι της.
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου:
«Δεν χρειάζεται να ζήσουμε τα χειρότερα που έρχονται για να πούμε φτάνει, ως εδώ, δεν πάει άλλο. Δεν είναι ούτε αναγκαίο, ούτε μοιραίο να ζήσουμε τον "δύσκολο" χειμώνα που μας ανακοινώνουν ότι έρχεται λες και είναι φυσικό φαινόμενο.
Δεν πρέπει να ανεχτούμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε ατελείωτες ώρες για ένα μισθό που δεν φτάνει για να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες μας στο τέλος του μήνα.
Δεν πρέπει να ανεχτούμε ο λαός μιας χώρας τόσο πλούσιας σε ενεργειακές πηγές, όπως η Ελλάδα, να σκέφτεται για το αν θα μπορεί να πληρώσει και αν θα έχει επαρκές ηλεκτρικό ρεύμα και καύσιμα τους μήνες που έρχονται. Δεν χρειάζεται ούτε και πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στην ανεργία και στη δουλειά χωρίς δικαιώματα και με κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλειά μας.
Δεν πρέπει να αποδεχτούμε να μην υπάρχουν σύγχρονες φοιτητικές εστίες για τα παιδιά που σπουδάζουν και την ίδια στιγμή να δίνονται δεκάδες εκατομμύρια για να λειτουργήσει η Πανεπιστημιακή Αστυνομία και να φτιάχνονται μέσα σε 2 μήνες νέα ΝΑΤΟικά στρατόπεδα.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχίζεται η αγωνία χιλιάδων οικογενειών για το αν θα καταφέρουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, λόγω της ακρίβειας και των ενοικίων, για να πάρουν τελικά ένα πανεπιστημιακό πτυχίο που δεν εξασφαλίζει δουλειά με δικαιώματα και εξομοιώνεται ήδη μ’ αυτό των ιδιωτικών κολεγίων. (...)
Η Αλεξανδρούπολη στο στόχαστρο
Ένα απ’ τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα για ν’ αντιληφθούμε ποιος κερδίζει και ποιος χάνει, αν συνεχίσουμε να ακολουθούμε τον απατηλό δρόμο που μας υποδεικνύουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είναι η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε στρατιωτικό, ενεργειακό και εμπορικό κόμβο του σχεδιασμού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για την ευρύτερη περιοχή.
Για την υλοποίηση αυτού του επικίνδυνου σχεδίου που μετατρέπει την Αλεξανδρούπολη σε πολεμικό στόχο αντιποίνων, αν επεκταθεί η στρατιωτική αναμέτρηση του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας έξω απ’ το έδαφος της Ουκρανίας, έβαλαν πλάτη τόσο η κυβέρνηση Τσίπρα όσο και η σημερινή της ΝΔ. Για τη σημασία που έχει η υλοποίηση του σχεδίου για τα αμερικανικά συμφέροντα έχουν μιλήσει δημόσια τόσο ο σημερινός όσο και ο προηγούμενος πρέσβης των ΗΠΑ. (...)
Το ποιος ωφελείται και ποιος προωθεί αυτά τα σχέδια είναι επομένως φανερό. Πρόκειται για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ελληνική άρχουσα τάξη που θέλει ν’ αναβαθμίσει τη θέση της στον ανταγωνισμό στην ευρύτερη περιοχή.
Τι θα κερδίσουν όμως οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης; Θα διασφαλίσουν φθηνά καύσιμα και ηλεκτρικό ρεύμα; Θα αποκτήσουν φθηνότερες μεταφορές; Θα δημιουργηθούν άφθονες, καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας; Την απάντηση τη γνωρίζει κι ένα μικρό παιδί. Θα κερδίσουν ότι κέρδισαν και με την επένδυση του αγωγού ΤΑΡ. Μηδέν εις το πηλίκον.
Μήπως όμως θα αναβαθμιστεί η υγεία των κατοίκων και η προστασία του περιβάλλοντος, για την οποία κόπτονται οι σημαιοφόροι της πράσινης ανάπτυξης; Εδώ τα προβλήματα δεν αφορούν μόνο τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης, όπου η Αλεξανδρούπολη θα αποτελέσει αντικειμενικά ιδιαίτερο στρατιωτικό στόχο αντιποίνων, με ολέθριες συνέπειες για τους κατοίκους της.
Το ΚΚΕ έχει έγκαιρα προειδοποιήσει για την υπαρκτή πιθανότητα ατυχήματος μεγάλης έκτασης και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για εφησυχασμό. Έχουμε αναδείξει τις επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και στην αλιεία στο Θρακικό Πέλαγος λόγω της επίδρασης της εγκατάστασης και της λειτουργίας των υποδομών του LNG στους υδρόβιους οργανισμούς και στην ιχθυοπανίδα, τις επιπτώσεις απ’ τη χρήση τοξικών ουσιών, την απόρριψη τεράστιων ποσοτήτων νερού με διαφορετική θερμοκρασία, τα ηχητικά ρεύματα.
Τώρα εκτός απ’ τις εγκαταστάσεις LNG θα αναπτυχθούν στη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης και αιολικά πάρκα ισχύος 600 MW. (...)
Γνωρίζουμε επίσης ότι η συγκέντρωση επικίνδυνων δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων και η μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού και οι εγκαταστάσεις LNG, αυξάνει τον κίνδυνο ατυχήματος μεγάλης έκτασης.
Θυμίζουμε ότι η χώρα μας είναι η πρώτη σεισμογόνος χώρα στην Ευρώπη και ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος που θα ξεκινήσει από ένα φυσικό φαινόμενο, όχι μόνο από σεισμό, ακόμα και από θυελλώδεις ανέμους, είναι μεγάλος.
Μας απαντούν ότι κινδυνολογούμε, γιατί θα τηρηθούν οι κανονισμοί ασφαλείας και υπάρχει ετοιμότητα παρέμβασης του μηχανισμού πολιτικής προστασίας. Την είδαμε αυτή την ετοιμότητα και φέτος με τη μεγάλη καταστροφή στο διεθνούς σημασίας δάσος της Δαδιάς. Βλέπουμε επίσης την ανυπαρξία της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος. Ξέρουμε και τις δυνατότητες και τα όρια των σημερινών νοσοκομειακών υποδομών.
Όσο για τους κανονισμούς, αυτοί δεν απέτρεψαν τα μεγάλα ατυχήματα ούτε στις ΗΠΑ. Μόλις φέτος τον Ιούνη είχαμε τη μεγάλη έκρηξη στις εγκαταστάσεις LNG του Τέξας, που ακύρωσε προσωρινά το 20% της εξαγωγικής ικανότητας των ΗΠΑ. (...)
Οι λαοί της ΕΕ θα πληρώσουν το μάρμαρο
Η ΕΕ έχει ηττηθεί στον ενεργειακό πόλεμο και το μάρμαρο θα το πληρώσουν οι λαοί της. Μετά τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε η Κομισιόν, οι διεθνείς τιμές φυσικού αερίου ανέβηκαν αντί να πέσουν. Ακόμα κι αν συμφωνήσουν τα κράτη - μέλη της ΕΕ για επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, αυτό δεν μπορούν να το επιβάλουν, όχι μόνο στη Ρωσία αλλά και στους υπόλοιπους προμηθευτές, όπως οι ΗΠΑ, η Νορβηγία, η Αλγερία, γιατί όλοι αρνούνται να μειώσουν σημαντικά τα μεγάλα κέρδη τους.
Γι’ αυτό και έχει ξεκινήσει ήδη το κλείσιμο, η μείωση της παραγωγής και οι απολύσεις σε μεγάλα εργοστάσια της ενεργοβόρας βιομηχανίας στην Ευρώπη, όπως στους κλάδους του αλουμινίου και της χημικής βιομηχανίας. Όμως η έκρηξη των τιμών της ενέργειας δεν οφείλεται μόνο στην κλιμάκωση του ενεργειακού πολέμου μεταξύ ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ρωσίας. Τα καύσιμα και το ηλεκτρικό ρεύμα αποτελούσαν ακριβά εμπορεύματα πολύ πριν ξεκινήσει η στρατιωτική αναμέτρηση στο έδαφος της Ουκρανίας. Η συνεχής αύξηση των τιμών είναι αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας» με όλες τις μορφές της, όπως το Χρηματιστήριο Ενέργειας που αποτελεί το βασίλειο της κερδοσκοπίας. (...)
Αποδείχθηκε ότι η ΕΕ και η πολιτική της δεν είναι η ασπίδα αλλά μια απ’ τις βασικές αιτίες των προβλημάτων μας. Τα δώρα της για το φετινό δύσκολο χειμώνα θα είναι οι υποχρεωτικές περικοπές θέρμανσης και στο ηλεκτρικό ρεύμα, οι πανάκριβες τιμές και ορισμένες επιδοτήσεις που θα προέρχονται από εμάς τους ίδιους ως φορολογούμενους. Επιδοτήσεις που θα επιδοτούν την ακρίβεια και τα κέρδη των πράσινων ομίλων. Επιδοτήσεις που θα εξανεμίζονται αμέσως απ’ την ακρίβεια. Επιδοτήσεις όπως αυτές που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, που αυξάνουν το επίδομα θέρμανσης κατά 100 ευρώ ανά νοικοκυριό, για 3 εκατομμύρια νοικοκυριά. Αστειότητες δηλαδή, με βάση τις ανάγκες των κατοίκων ιδιαίτερα της Βόρειας Ελλάδας.
Είναι φανερό ότι αν δεν αντιδράσουμε εμείς, φέτος το χειμώνα και θα χρυσοπληρώσουμε, και θα ταλαιπωρηθούμε, και θα παγώσουμε. (...)
Η κάλπικη κριτική του ΣΥΡΙΖΑ για τη ΔΕΗ
Κανείς δεν πρέπει να παγιδευτεί ξανά απ’ τις μικροδιαφορές των κομμάτων του συστήματος που κυβέρνησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια και δηλώνουν έτοιμα να συνεργαστούν ξανά μεταξύ τους για να συνεχιστεί την επόμενη μέρα η πολιτική που θυσιάζει τις ανάγκες μας στο βωμό των κερδών των μεγάλων ομίλων.
Αυτό αποδείχθηκε γι’ άλλη μια φορά πριν λίγες μέρες, όταν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν μαζί την ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων της Ελευσίνας, όπως είχαν κάνει και στα Ναυπηγεία της Σύρου, με την παράδοσή τους στον ίδιο αμερικανικό όμιλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν αναλάβει την κυβέρνηση μιλούσε για την ανάγκη να διασφαλιστεί ο δημόσιος έλεγχος και η δημόσια ιδιοκτησία των ναυπηγείων.
Σήμερα κατηγορεί την κυβέρνηση για την απώλεια 51% του Δημοσίου στη ΔΕΗ. Όμως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που παραχώρησε το 17% και εφάρμοσε το σύστημα ΝΟΜΕ με το οποίο η ΔΕΗ υποχρεώθηκε να πουλά το παραγόμενο ρεύμα κάτω απ το κόστος στους ανταγωνιστές της. Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που συμφώνησαν με το 3ο μνημόνιο, που προέβλεπε τη μείωση του μεριδίου στη ΔΕΗ στο 50% του συνόλου αγοράς, για να επιταχυνθεί η πολιτική "απελευθέρωσης της αγοράς".
Αποδείχθηκε επίσης ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή συνταγή στο πλαίσιο της «απελευθερωμένης» αγοράς. Αυξήσεις στο ρεύμα για τα λαϊκά νοικοκυριά είχαμε και όταν ανήκε το 51% της ΔΕΗ στο κράτος, αυξήσεις έχουμε και σήμερα που η κυβέρνηση εξακολουθεί να ελέγχει το μάνατζμεντ της ΔΕΗ. Τα βάρη πέφτουν στις πλάτες του λαού και όταν το κράτος επιδοτεί τα κέρδη των ενεργειακών ομίλων και όταν αναλαμβάνει τις ζημιές τους, όπως πρόσφατα με τις επανακρατικοποιήσεις στη Γαλλία και στη Γερμανία. Το κράτος του κεφαλαίου δεν αποτελεί ποτέ το αντίβαρο αλλά πάντοτε το μεγάλο στήριγμα των μονοπωλιακών ομίλων. (...)
Να αξιοποιήσουμε τις δυσκολίες του αντίπαλου
Όμως αυτός ο αντίπαλος δεν είναι παντοδύναμος. Ιδιαίτερα τώρα που οξύνεται ο ανταγωνισμός και οι αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και μέσα σε κάθε χώρα, τώρα που οξύνεται ο καβγάς ανάμεσα στους μεγάλους ομίλους για τη μοιρασιά της πίτας της κοινοτικής και της κρατικής χρηματοδότησης. Κάθε φάρμακο που χρησιμοποιεί το σύστημα για το ένα σύμπτωμα της ασθένειάς του γίνεται δηλητήριο για το άλλο. Αυξάνει για παράδειγμα τις κρατικές επιδοτήσεις για να δώσει ώθηση στις επενδύσεις, αλλά έτσι διογκώνεται το κρατικό χρέος. Γι’ αυτό βλέπουμε μέσα σ’ αυτό το κουβάρι των αντιθέσεων να παγιδεύονται και να καταρρέουν η μια μετά την άλλη οι αστικές κυβερνήσεις στη Βρετανία, στην Ιταλία, στη Βουλγαρία, στη Σουηδία.
Σήμερα έχουμε την ευκαιρία ν’ αξιοποιήσουμε τς δυσκολίες που έχει ο αντίπαλός μας για να ξεδιπλώσουμε τη δική μας αντεπίθεση. Σκεφτείτε πώς αξιοποιούσε και αξιοποιεί όλα αυτά τα χρόνια η άρχουσα τάξη τις αρνητικές συνέπειες που γεννά το σύστημά της για να διαπράττει νέα εγκλήματα σε βάρος μας. Αξιοποιεί την ανεργία για να εμφανίζει ως αναγκαία τη μερική απασχόληση, τη μισή δουλειά. Αξιοποιεί τη φτώχεια για να εμφανίσει ως κοινωνική πολιτική τα ψίχουλα του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Σ’ αυτούς που λένε ότι "δεν μπορεί να γίνει τίποτα", απαντάμε ότι σίγουρα δε θα γίνει τίποτα, αν σκεφτούμε όλοι έτσι. Όμως μπορούν να έρθουν τα πάνω-κάτω, αν αυξηθούν οι εστίες αντίστασης, αν δυναμώσει η συμμετοχή στα σωματεία και στους αγώνες, αν επιλέξουμε το δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής. (...)
Μπορούμε να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας όχι μόνο για να μην υποστούμε νέες απώλειες, αλλά και για να ζήσουμε επιτέλους τη ζωή που μας αξίζει!
Μπορούμε και πρέπει να σημαδέψουμε τον πραγματικό αντίπαλο και τα κόμματα που τον υπηρετούν.
Μπορούμε να "ρίξουμε κόκκινο στη νύχτα", να ακυρώσουμε τα σκοτεινά σχέδια της άρχουσας τάξης για το χειμώνα που έρχεται. Μπορούμε να κάνουμε έξωση στην πολιτική τους αντί να ψάχνουμε πόσα θα περικόψουμε.
Τα βάσανα και η αγανάκτησή μας μπορούν να γίνουν ο εφιάλτης τους. Μπορούμε να συμπορευτούμε με το ΚΚΕ και να απαντήσουμε δυνατά στην επίθεση του κεφαλαίου. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση!
Μπορούμε και θα γίνουμε εμείς, οι εργαζόμενοι, οι μεγάλοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων που θ’ ανοίξουν το δρόμο της ανατροπής».
[post_ads]
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου