Πρόκειται για τα πιο χαμηλά επίπεδα επανεγκατάστασης που έχει παρατηρήσει η Ύπατη Αρμοστεία τις τελευταίες δύο δεκαετίες περίπου. Η μείωση αυτή προκύπτει από τις χαμηλές ποσοστώσεις που ορίζουν τα κράτη, καθώς και από τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού, που έχουν οδηγήσει σε καθυστερήσεις στις αναχωρήσεις και τον προγραμματισμό.
«Ας ελπίσουμε ότι το 2020 θα αποτελέσει μια ακραία εξαίρεση όσον αφορά την επανεγκατάσταση των προσφύγων. Καλούμε άμεσα όλες τις κυβερνήσεις να ενισχύσουν τα προγράμματά τους φέτος, να προσφέρουν περισσότερες θέσεις, να επιταχύνουν τις διαδικασίες εξέτασης των υποθέσεων και να μας βοηθήσουν να σώσουμε τη ζωή των ανθρώπων που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη και διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο», δήλωσε η Βοηθός Ύπατη Αρμοστής σε θέματα Προστασίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Gillian Triggs.
«Η περασμένη χρονιά ήταν εξαιρετικά δύσκολη για όλους τους ανθρώπους παγκοσμίως, αλλά ακόμα περισσότερο για τόσο πολλούς πρόσφυγες που ζουν ήδη στο περιθώριο και παλεύουν να επιβιώσουν».
Αν και η πανδημία επηρέασε σε πολύ μεγάλο βαθμό τον αριθμό των προσφύγων που επρόκειτο να επανεγκατασταθούν μέσα στο 2020, η Ύπατη Αρμοστεία θεωρεί πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι 20 χώρες συνέχισαν τα προγράμματά τους και προχώρησαν με την επεξεργασία των αιτημάτων και την υποδοχή προσφύγων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Πολλές από αυτές εφάρμοσαν καινοτόμες και ευέλικτες μεθόδους για να συνεχίσουν τη διεκπεραίωση των υποθέσεων εν μέσω της πανδημίας.
«Έχουμε δει ότι η επανεγκατάσταση των προσφύγων είναι κάτι διαχειρίσιμο, ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας κρίσης στον τομέα της υγείας, αρκεί να εφαρμόζονται κατάλληλα και επαρκή πρωτόκολλα υγείας και ασφάλειας», τόνισε η κα Triggs.
Οι μεγαλύτεροι αριθμοί προσφύγων που επανεγκαταστάθηκαν το 2020 προέρχονταν από τη Συρία, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και τη Μυανμάρ.
Καθώς το 85% των 20,4 εκατομμυρίων προσφύγων υπό την εντολή της Ύπατης Αρμοστείας φιλοξενούνται σε αναπτυσσόμενες περιοχές, η επανεγκατάσταση αποτελεί έναν απτό τρόπο με τον οποίο τα κράτη μπορούν να εξασφαλίσουν καλύτερη προστασία στους πρόσφυγες, να επιδείξουν αλληλεγγύη και να στηρίξουν τις χώρες υποδοχής. Περαιτέρω ευκαιρίες για τους πρόσφυγες μπορούν να προσφέρουν τα κράτη διευκολύνοντας τις διαδικασίες οικογενειακής επανένωσης και παρέχοντας προγράμματα απασχόλησης και εκπαίδευσης.
Πρόκειται για κάποιους από τους βασικούς στόχους του Παγκόσμιου Συμφώνου για τους Πρόσφυγες, οι οποίοι προβλέπονται στο πλαίσιο μιας τριετούς στρατηγικής για την επανεγκατάσταση και τις συμπληρωματικές νόμιμες οδούς που έχουν χαράξει οι κυβερνήσεις μαζί με μη κυβερνητικές οργανώσεις, την κοινωνία των πολιτών και την Ύπατη Αρμοστεία.
«Είναι γεγονός ότι όσο συνεχίζονται οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις, όσο παρατείνονται οι καταστάσεις εκτοπισμού και οι χώρες με τους λιγότερους πόρους εξακολουθούν να επιβαρύνονται εξαιρετικά δυσανάλογα φιλοξενώντας την πλειοψηφία των προσφύγων του κόσμου, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη να βγουν οι άλλες χώρες μπροστά», πρόσθεσε η κα Triggs.
Περισσότερα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας σχετικά με την επανεγκατάσταση για το 2020 μπορείτε να δείτε εδώ. Η σχετική ιστοσελίδα με στατιστικά στοιχεία από το 2003 είναι διαθέσιμη εδώ.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου